Vandaag had ik les bij Marlon van Wissen met Digital. Bekend van proefgerichte clinics, daarbij grand prix jurylid en subtop amazone.

Mijn les was om 11:15 en de reis erheen was z’n 1h:45 min. Wat dus betekende dat ik vroeg op moest staan. Gelukkig had ik gisteren al Digital zijn spullen in de wagen gelegd. Dat scheelde weer wat werk en extra tijd.

Eenmaal aangekomen stond ik eerst voor het verkeerde hek, het hek wat niet automatisch open ging en een doodlopende weg… Na even op het terrein gezocht te hebben naar Marlon kreeg ik instructies naar welk hek ik wél moest. Na een kleine omweg en nog even de verkeerde afslag te nemen op het terrein zelf waren we er. Snel opgezadeld en opgestapt. Wij hadden les in een buitenbak zonder echte omheining. (In de vorm van een hek). Ik dacht eerst even slik. Hij was, of eigenlijk wij waren best gespannen in het begin. Marlon vroeg aan mij wat mijn doel was, waar zij mij mee kon helpen. Ik legde uit dat ik binnenkort ook met Digital op wedstrijd wilde gaan, maar dat ik af en toe nog moeite had om met de spanning van Digital om te gaan. Dat ik meestal binnen train omdat dat als het ware “veilig” is. Ze zei dat ze het knap vond dat ik dan deze stap zo kon maken. Daarop zei ik dat ik toch wel verder wilde. Leuk dat het binnen lukt, maar nog veel leuker als het overal lukt nietwaar?

Mijn eigen doel was: Controle op vreemd terrein / buiten terrein. Het overal doel daarnaast, daaraan gekoppeld, was ontspanning / focus op het paard / controle ademhaling en controle van eigen lijf. Dit alles resulteerde dan in een minder gespannen paard. Ze legde uit dat als ik merkte dat hij te gespannen werd ik voltes moest rijden, of meer stelling/buiging moest vragen. Zodat hij meer buiging door zijn hele lijf kreeg. Ze vertelde dat als ik dan zou denken dat hij iets zou gaan doen. (wegschieten of bokken om een voorbeeld te geven.) Hij dan vrij weinig kon. Ook door beweging in het lijf de spanning dan zou wegvloeien. Met rustige uitleg en aanwijzingen begonnen wij dan ook aan de les. Telkens terugvallend op ontspanning. Focus op jezelf en je paard. Niet op de haan die in het weiland ernaast stond of de andere paarden in datzelfde weiland. ‘Let op je beenhouding.’ zei Marlon. Ik heb de neiging om mijn knieën naar buiten te draaien. ‘Blijf werken aan ontspanning in jou lijf. Is hij afgeleid zet hem op de volte of vraag iets meer buiging in het lijf. Bij ontspanning geef jij ook toe, maar blijf alert!’ Vlak daarvoor schoot hij weg ter hoogte van de paarden. (Er stond nog een flinke bomen partij tussen, maar je kon ze wel horen) ‘Geeft niks!’ zei Marlon. ‘Nu zal je een adrenaline kick hebben, dat is normaal. Probeer zo snel mogelijk jezelf weer ontspannen te hebben en de focus terug te krijgen.’

‘Let op dat je door je hele lijf adem blijft halen. Wees bewust van jou eigen lijf.’ vertelde Marlon.

De les duurde 45 minuten. Overal geen bijzondere oefeningen zal je lezen, maar daar ging het niet om. Die oefeningen kunnen wij wel. Hij beter dan ik natuurlijk, daarin is hij mijn leraar. Maar wel bewuster gereden, meer vertrouwen en erin geloven. Nog meer loslaten en ook durven laten. Schiet hij een keer weg? Dat kan altijd gebeuren, niet daarop reageren met nog strakker worden. Telkens bewust ademhalen. Ontspannen…

Super fijne ervaring rijker en erg blij met deze les van Marlon. Voor iedereen een aanrader. Hele positieve benadering.

Voldaan konden wij weer terug naar huis, weer 1h45 min overigens. Stiekem trots op mijzelf en nog veel trotser op Digital. Op naar de vele kilometers buiten die “veilige” binnenbak!