Dig en Empie mochten vandaag weer samen op pad naar Velzen – Zuid. (Ja daar waar Cartu zijn eerste M1 proef had en als een oekelwoekel de baan door ging) 

Maar Ce zou Ce niet zijn als ze eens in de zoveel tijd iets vergeet. Zoals een witte broek, sporen of zoals deze keer het hoofdstel van Talis mee te nemen. Like… seriously? Hij lag ook echt nog thuis. Waarom daar? Geen idee. 

Ik mocht van Manon een hoofdstel lenen van een ander paard met een groot hoofd, wel met een ander bit. Ik rijd Dig op een dubbel gebroken bus strens. Dit was een D trens.

O en ik kwam na de wedstrijd erachter dat ik Dolár zijn singel om had in plaatst van die van Dig. Dat verklaarde waarom het aan singelen zo gek ging.

Met inrijden was hij op een rare manier niet fijn. Hij was super sterk in de hand en ik had niet echt het gevoel dat hij nog voren kon. Meer dat hij tegen mijn hand in kwam. Terwijl Talis echt nooit zwaar is, eerder het tegenover gestelde. 

Dig was in eerste instaande in de eerste proef bak semi rustig. Langs de rijbak stonden zwarte geluid boxen in het weiland en die stonden wel aan. In eerste instantie ging dat nog best goed. Maar zoals het meestal gaat bij Talis bouwt de spanning zich op tot het niet meer kan en dan is het emmertje vol en stroomt het over. AKA – ERROR. Dat begon bij het schouderbinnenwaarts en hield zich gedurende de rest van de proef vast wat zich in heel wat vieren uitte. Naast de zevens op momenten dat hij even terug bij zinnen kwam om adem te halen.

Tussen de proeven door had ik nog even een poging tot galop gedaan om de tweede proef iets beter te kunnen doen. Helaas hielp dat niet echt en was hij nog steeds erg gespannen. Wat alles beïnvloed. De cijfers vielen dan ook tussen de 4.5 en de 8. 

We hadden 175.5 en 181 gereden ondanks onze grote stressbal.

Digital ~ M1 +9