Vandaag stond er eens iets anders op de planning, namelijk de masterclass van Paard & Lifestyle. Met als onderwerp: shinen in de ring.

Helaas stond de wekker ook verassend vroeg… Gezien de masterclass dit jaar in Lunteren was, moesten wij wel op tijd weg. Juke en ik hadden voor Fabienne haar verjaardag kaartjes gekocht voor de masterclass. Ze had geen idee waar wij heen gingen en wat wij daar dan gingen doen. Dat was best grappig. “Wat moet ik aan dan?” Uiteindelijk had zij van alles meegenomen. “Je weet het maar nooit met jullie!”

Er waren twee dagdelen, maar wij hadden voor allebei kaartjes gekocht… Gezien wij niet konden kiezen.

Als eerste kwam Rien van der Schaft de ring in over het onderwerp: Hoe krijg je de juiste aanleuning? Rien liet het paard in zijn natuurlijk evenwicht lopen. Dat is de houding die het paard zelf aan neemt als er een lichte verbinding gemaakt wordt met de hand van de ruiter. Hij vertelde dat de meeste paarden in hun natuurlijk evenwicht al een begin van de juiste houding aannemen. Het valt op dat Rien niet meteen gaat lichtrijden als hij aandraaft. Hij legt dat dan ook uit. “Zo kan ik de beweging van het paard beter begrijpen en eraan wennen.” Als hij van hand veranderd doet hij precies hetzelfde. Het hele verhaal van hoe je naar je hand toe rijd klonk heel logisch en zag en natuurlijk heel makkelijk uit.

Als tweede was er: Wat wil de jury zien in de klasse B t/m M, met zowel Rien als Mariëtte Sanders. Dit onderdeel kwam later op een hoger niveau terug. Soms was het wat lastig om het te volgen gezien ze dan beide begonnen te praten. Er werd veel gewerkt aan het basis tempo en ontspanning. Je kon goed het verschil zien naar mate de ruiters met hun paarden de aanwijzingen opvolgde. Stuk voor stuk positieve veranderingen.

Helen Langehanenberg was er ook. Zij kwam een clinic geven aan 4 combinaties. Met Helen miste wij een beetje het contact met het publiek, wat niet betekend dat het niet leerzaam is. Het viel op dat Helen op een hele andere manier dingen oploste dan Rien. Zo merkte wij op dat als een paard naar iets keek Helen wilde dat je hem op dat moment in ging buigen, zodat hij het niet kon “zien”. Rien daarintegen wilde dat je op dat moment eigenlijk niet heel veel anders deed dan door rijden. Zodat het niet bevestigd werd dat iets eng is. Of bijvoorbeeld voor en na de plek het paard iets meer aan het werk te zetten dan op de plek zelf. Zo werd die “enge” plek een leuke plek.

Ook was Morgan Lashley aanwezig. Dit vonden wij echter wat minder. Er liep wel een heel fijn paard mee.

In het avond programma begonnen Mariëtte en Rien weer samen met: Hoe maak je de doorstart naar de subtop? Hier hadden ze met de ruiters per niveau laten zien wat er beter kon en waar op gelet werd door de jury. Hierna waren Helen en Morgan weer. Dit gedeelte hadden wij alleen niet gezien. Wij waren even een kijkje aan het nemen in het strodorp tussen de stands en even wat gegeten.

Hierna was Natascha van Eijk met Stang & Trens: Hoe en waarom?

Dit vond ik zelf interessant gezien zowel Dolár als Digital ook met stang en trens gereden worden. Ze legde uit waar je op met letten bij aanschaf en het nut van gebruik.

Als afsluiter was Rien weer aan de beurt. Met het onderwerp: Van een goede basis naar meer schwung en verzameling. Dit onderwerp werd precies uitgevoerd als het genoemd was. Hij liet de basis zien zoals hij met het eerste paard ook had laten zien. Alleen dan met een meer ervaren paard. Langzamerhand nam hij spelenderwijs de verzameling mee. Dat was echt gaaf om te zien. Hierin waren wij niet de enige die dat vonden. Toen Rien met Chopin een piaf liet zien klonk er een applaus. Rien vond dit echter niet op zijn plaatst. Klappen voor een truckje. Maar voor, in ieder geval mij, ging het om het totaal plaatje. Zoveel rust, harmonie. Het klopte gewoon.

Hiermee eindigde de dag. Genoten maar gesloopt gingen wij naar huis. Veel nieuwe inzichten gekregen in hoe je bepaalde problemen op kan lossen. Simpel maar effectief.