Cartu mocht vanochtend vroeg uit de veren (ik zo rond 5:30) voor een wedstrijd bij Mariënweide.

Hij was semi braaf met inrijden. De oefeningen zijn nu zo goed bevestigd dat ik die eigenlijk bijna niet meer meeneem met het inrijden. Ik kan nu met inrijden puur bezig zijn met echt warm worden en niet meer met: Oh ik moet nog een paar keer achteruit anders doet hij dat zo niet in de proef. Ik moet zeggen, dat geeft wel rust. Als je om je heen kijkt en sommige combinaties met frustratie voor de zoveelste keer iets ziet doen terwijl jij met een tralala gevoel aan het opwarmen bent, wel een goed gevoel geeft. We zijn er gewoon klaar voor.

Onze struikelblok is nog steeds het verruimen. Waar we alsnog vijven voor krijgen. Daar tegenover staan zevens van de onderdelen die hij wel heel goed kan. Zoals schouderbinnen, het halstrekken en onze halve grote voltes in galop. 

In de tweede proef hadden we wel even een stout momentje waardoor ik een extra volte had gereden. Ook daar waren onze middengangen weer een struikelblok en moest ik hem van de jury meer gesloten houden. 

Uiteindelijk hadden we 183.5 en 185 gereden. 

Cartujano ~ M1 +5