Vandaag waren papa en ik weer naar de dokter toe geweest voor een update. Mijn gevoel klopte wel bij de uitslag. We zijn er nog niet, of eerder ik ben er nog niet.

De algehele zuurstof regulatie in mijn lijf is nog van slag. 50% van mijn darm bestaat uit foute bacteriën waardoor niks wat ik eet of drink goed opgenomen wordt. Plus alle leuke gevolgen van dien natuurlijk. Het ammoniak gehalte in mijn bloed is te hoog en er zit te veel melkzuur in mijn spieren. Wat óók veel verklaard. (Beperkte werking in spieren, buik pijn, slecht zicht wat overigens erg schommelt.)

Zoals ik op mijn Facebook schreef:

Ik heb dagen dat ik getrouwd ben met de wc,

Een blinde geleiden stok wil,

Kan janken als een baby om iets kleins,

Zo graag gewoon wil slapen,

Mijn hersenen uit of juist aan wil zetten,

Alles laat vallen inclusief mijzelf,

Net een kleuter zoekende naar woorden lijk,

Soms een killing attitude heb…

Maar heel soms, heel soms, toch een beetje kan genieten van alles om mij heen. Dat betekend niet lachen met tranen, maar een glimlach onder mijn poker-face.

Al met al, ik sta nog steeds. Heb ondertussen drie prachtige paardenkindjes en we gaan er weer tegen aan. Al loop ik soms erg in mijn reserves, met ook daar de gevolgen van te merken. Mijzelf weer oppakken en doorgaan. Me vs Lyme is flink gaande…